Ete kemiğe büründüm
Yunus diye göründüm
Yunus Emre
Ben iki kişiyim, aşk iki yüzlü
Bileklerimi saran bin kişi
Saçların rüzgâra karışmış
Alçak tepelerin kokusu
Derin uçurumların korkusu
Kışlak yapraklar kalmış.
Ben iki kişiyim: Aşk iki yüzlü
Ah tabanlarım
Tabanlarımda patlayan kan torbacıklarım
İşi bıraktı gelecek günlerim
Kasaturamı kasığıma soktum.
Ben iki kişiyim, Aşk iki yüzlü
Bir yanım utangaç
Kurbağa tuttu koktu deniz
Diğer yanım kan ve irin, iri kıyım korkular
Naçar ve nadide, kuş dili deniz.
Yüzükoyun astılar beni
Diğer kişi ipimi taşıdı
Kulaklarında ağzı, puştluk yaptı
Asfaltın sıcaklığı yapışacak.
Ben iki kişiyim bir kişim kalleş
Serseri ve ihanet edici
Diğer kişim balık oldu
Bulut kokacak.
Erik dalına astılar birimi
Gevrek, kırıldı kırılacak
Çiçekler ipimin üzerinde gezinirdi
Sevgilim, on dört yaşındaki
Zorum hep kendimle
Sular seller aktı
Diğer kişim kalleş
Rezalet çıktı, ihanet edecek.
İdris Yalçın
Kütahya Lisesi Öğretmeni
KÜTAHYA
Bugün 76923 ziyaretçi (147323 klik) kişi burdaydı!
